Karacasu’daki Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Mezunu Hüseyin Çoban’ın Zorlu Yaşam Hikayesi

Atanamayan Öğretmenin Yeni İşi: Kantin İşletmeciliği

Aydın’ın Karacasu ilçesinde yaşayan 34 yaşındaki Hüseyin Çoban, Manisa Celal Bayar Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nden Sosyal Bilgiler Öğretmenliği bölümünden mezun olduktan sonra atanamayıp mezun olduğu lisede 6 yıl boyunca kantin işletmeciliği yaparak yaşamını sürdürdü. Çoban, yıllar boyunca kendisini yetiştiren öğretmenlerine çay servis ederek geçirdiği bu dönemin ardından, okulun yeni binasına taşınmasıyla kapanan kantini devretmek zorunda kaldı.

İstihdam Sorunları ve Öğretmenlik Hayali

Mezuniyetinin ardından bir süre ücretli öğretmen olarak çalışan Çoban, daha sonra kendi okulunda kantinci oldu. İlk başlarda zorluklarla karşılaşsa da işini düzenleyip geçimini sağladığını belirten Çoban, kira bedelinin yükselmesiyle birlikte kantini devretmek zorunda kaldığını ifade etti. “Nazilli’den gelen bir ismin yıllık 360 bin lira teklif ettiğini duyunca şok oldum. Ben en son 30 bin liraya çalıştırıyordum. Bu rakamları görünce teklif bile veremedim” diyerek yaşadığı hayal kırıklığını aktardı.

Karacasu’da Yaşam Alanı Mücadelesi

Hüseyin Çoban, Karacasu’da gençlerin istihdam sorununa dikkat çekmek istiyor. “Biz Karacasu’nun çocuklarıyız. Burada yaşamak istiyoruz ama yaşam alanı kalmadı. Karacasu gelişsin istiyorsak burada yaşayan gençleri desteklememiz gerekiyor. Karacasu’yu yönetenlerin de bunu göz önünde bulundurması gerekiyor” dedi.

İmkânların Kısıtlılığı ve Kamu İstihdamı

Kendisi gibi birçok genç için iş bulmanın zor olduğunu ve kendi işine talep ettikleri tüm işlere başvurmasına rağmen nasıl olumsuz sonuçlar aldığını anlatan Çoban, “Belediyede lisans mezunu olduğum için uygun iş olmadığı söylendi. Her türlü işte çalışırım, yeter ki memleketimde kalayım ama bu şehirde çöpçü bile olamıyoruz” ifadelerini kullandı.

Emeklerin Karşılığı: Hayal Kırıklıkları

Çoban, üniversite eğitiminin hayatına katkı sağlamadığını ve babasının “üniversite okumamı istemesi" hususunda haklı çıktığını vurguladı. “Emek verdim ama karşılığını alamadım. Hayalini kurduğum meslek öğretmenlikti, ama o da bu bölgede bana nasip olmadı” diyor.

Karacasulu Gençlere Dikkat

Şu an geçici işler yaparak hayatını sürdürmeye çalışan Hüseyin Çoban, bu röportajı verirken hiçbir beklentisinin olmadığını ve sadece yaşadıkları sıkıntılara dikkat çekmek istediğini vurguladı. “Karacasu’da yaşamak, çocuklarımızı burada büyütmek istiyoruz. Biz Karacasu’yu seviyoruz, bu yüzden suçlu gibi hissetmek istemiyoruz” diyerek yerel halkın duygularına da hitap etti.

Sonuç: Karacasu’daki Gençlerin Geleceği İçin Çözüm Süreci

Hüseyin Çoban’ın hikayesi, Türkiye’deki atama sorunları ve yerel istihdam eksiklikleri üzerine önemli bir perspektif sunuyor. Bölgedeki gençlerin hem eğitim hem de istihdam noktasında yaşadığı zorluklar, yerel yönetimler ve eğitim kurumları için bir uyarı niteliğinde. Bu tür hikayelerin daha fazla görünürlük kazanması, sorunların çözülmesi için farkındalık oluşturabilir. Karacasu gibi yerleşim yerlerinde gençlerin iş bulabilmesi için daha elverişli koşulların yaratılması, toplumun sürdürülebilir bir geleceğe adım atması açısından önemli bir adım olacaktır.