Başarıya Ulaşmanın Yolu: Kendi Potansiyelimizi Keşfetmek ve Sınırlarımızı Aşmak
Haberin Başlıkları
Pirelerden Alınacak Dersler
Hayatın labirentinde yolunu kaybeden herkese sesleniyorum. Bugün, size beklenmedik bir öğretmenden, pirelerden bahsedeceğim. Evet, pirelerden. Hepimiz biliyoruz ki pireler, olimpiyat şampiyonlarına taş çıkartacak kadar iyi zıplayabilirler ama pirelerin bir özelliği var ki! Bir pireyi cam bir fanusa koyun ve izleyin. İlk başlarda camın tavanına çarparak zıplar. Ancak bir süre sonra “Aman Allah’ım, her zıplamamda başımı vuruyorum!” diye düşünerek, tavana çarpmayacak şekilde daha alçak zıplamaya başlar. İşin ilginç yanı, fanusun camını kaldırsanız bile, pire eski alışkanlığına devam eder ve alçak zıplar. Bu durum, “pire sendromu” olarak adlandırılır. Öğrencilerimizin karşılaştığı “öğrenilmiş çaresizlik” ve “kendini gerçekleştiren kehanet” kavramlarını da açıklar. Öğrenilmiş çaresizlik, birçok öğrencinin “Ben yapamam”, “Anlamıyorum” veya “Başaramıyorum” diyerek pes ettiği anlara işaret eder. Bu düşünceler, başarısızlıkla karşılaştıklarında kendi yeteneklerini sorgulamalarına neden olur.
Öğrencilere İlham Vermek
Thomas Edison’un ampulü icat etme yolculuğu, çocuklarımıza pes etmemeyi ve her denemeden bir şeyler öğrenmeyi öğretmenin güzel bir örneğidir. Edison, “Bu sefer olmadı ama şimdi başarısızlığın bir yolunu daha biliyorum.” diyerek binlerce başarısız denemeden sonra bile pes etmedi. Çocuklarınız bir kere başarısız olduktan sonra, “Bu benim için değil” diyerek vazgeçiyor mu? Ebeveyn olarak çocuklarınıza düşük beklentilerinizle onların potansiyelini sınırlıyor musunuz? Bu, pire sendromunun eğitimdeki yansıması olabilir miydi? Bir öğrenci sınavda başarısız olduğunda, ebeveynlerin “Bu senin hatan değildi, sistemin hatası!” demesi, çocuklarını öğrenme fırsatından mahrum bırakır.
Destek Olma ve İlham Verme
Ebeveynler, çocuklarının hatalarından ders çıkarmalarına ve kendi cam tavanlarını kırmalarına izin vermelidir. Güldüren kısmı mı? İşte, pirelerin zekasını küçümseyemeyiz. Belki onlar yeterince zıpladıklarını düşünüyor ve “Yeterince egzersiz yaptık, şimdi biraz dinlenme zamanı” diyor olabilirler. Öğrencilerimiz için kendini gerçekleştiren kehanet, kendi beklentilerinin kurbanı olmaktan kaçınmanın önemini vurgular. Eğer bir öğrenci sürekli olarak “Başarısız olacağım!” diye düşünürse bu düşünce gerçeğe dönüşebilir.
Çocuklara Destek Olmak
Ebeveynler ve öğretmenler olarak çocuklarımıza hatalarından ders çıkarma ve başarısızlıklarını öğrenme fırsatları olarak görmelerini sağlamalıyız. Onların her düşüşünde yanlarında olmalı ve onları desteklemeliyiz. Çünkü her çocuğun içinde, keşfedilmeyi bekleyen benzersiz bir potansiyel yatar. Öğrenciler ve ebeveynler, bu düşünceyi benimseyerek, çocuklarının kendi hızlarında ilerlemelerine izin vermeli ve onları bu süreçte desteklemelidir.
Potansiyelimizi Keşfetmek ve Sınırlarımızı Aşmak
Gelelim tekrar pirelere, gökyüzüne zıplayabilecek potansiyele sahiptir ancak asıl sanat, cam fanusun olmadığını fark etmektir. Çocuklarımızın gökyüzüne doğru sınırsız zıplamalarını izlemek, onların fanusu olmadığını göstermek ebeveynlerin en değerli görevidir. Ebeveynler ve öğretmenler olarak çocuklarımıza hatalarından ders çıkarma ve başarısızlıklarını öğrenme fırsatları olarak görmelerini sağlamalıyız. Onların her düşüşünde yanlarında olmalı ve onları desteklemeliyiz. Çünkü her çocuğun içinde, keşfedilmeyi bekleyen benzersiz bir potansiyel yatar.