Azmi Kenan Dikmen: Yılların Semercisi ve Dürüstlüğün Temsilcisi

Öğretmen Olmayı Seçmedi: Çıraklık Yolculuğu

Azmi Kenan Dikmen, henüz 12 yaşında meslek hayatına adım attı. İlkokul yıllarında Samsun Ladik Öğretmen Okulu’nu kazanmasına rağmen, o dönemde semerci çıraklığını tercih etti. Bu seçimden dolayı pişmanlık duymadığını dile getiriyor.

Dikmen, dönemin ustasıyla yaşadığı anıyı şöyle aktarıyor: "Öğretmen okuluna gitmeyi düşünüyordum ama ustam marangoz arıyordu. İki gün denedim ve keyif aldım. Usta, ‘Gel çırak ol’ dediğinde, hemen öğretmen okuluna gitmeyi düşündüm. Ancak, ‘Bu mesleği öğren, öğretmen maaşından ne olur?’ diye karşılık verdi. Bu öneri ve babamın desteklemesi sayesinde semerciliğe başladım."

Zanaatın Zorlukları: Semercilik

Dikmen, semerci çıraklığının ardından 14 yaşında kendi dükkanını açma şansını yakaladı. "Young yaşta başladığım bu işte hiç pişman olmadım. Bu zanaat sayesinde 3 çocuk yetiştirdim," diyor.

Dikmen, ulaşım imkanlarının gelişmesiyle birlikte semerciliğin değerinin azaldığını belirtiyor. "Mesleğe başladığım yıllarda semerci, gözde mesleklerden biriydi. Ancak günümüzde yollar ve araçların artmasıyla semercilik de sona eriyor."

İyi Bir Semer: Ustanın İmzasıdır

Dikmen, iyi bir semerin nasıl olması gerektiğine dair bilgiler paylaşıyor. "Semer, göl kenarlarında yetişen hasır otundan yapılır ve gürgen ağaçları kullanılır. Ancak günümüzde bu malzemelerin üretimi kalmadı. Semer, sadece bir taşıma aracı değil, hayvan sağlığı için de kritik öneme sahip."

Dikmen, iyi bir semerin ustasının imzasını taşımakla birlikte, işinin inceliklerinin de önemli olduğunu belirtmektedir.

Dürüstlük: Zanaatkarlığın Temel Taşı

Dikmen, mesleğinde duyduğu başarının en önemli sebebini dürüstlük olarak ifade ediyor. "Hangi işi yaparsan yap, dürüst olmalısın. Benim yaptığım semer 10 yıl dayanıyordu. Dürüst çalıştığım için müşterilerim hep beni tercih etti," diyor.

Ayrıca, "Dürüstlük, ticaretin temelidir. Zanaatkar dürüst olursa, hem devlet kazanır hem de millet zenginleşir," şeklinde değerlendirmelerde bulunuyor.

Semerciliğin Son Temsilcisi

Giresun’da son semerci olarak tanınan Dikmen, mesleğin artık yok olma aşamasına geldiğini vurguluyor. "Yetiştirdiğim ustalar mesleği bıraktı. Günümüzde gençler daha çok masa başı işleri tercih ediyor ve zanaat öğrenme isteği azalıyor," ifadeleriyle geride bıraktığı meslektaşlarının durumunu hüzünle paylaşıyor.

Sonuç olarak, Dikmen’in hikayesi sadece bir zanaatkarın yaşamı değil, aynı zamanda dürüstlüğün ve dayanışmanın önemine dair derin bir mesaj taşıyor.