Hatice Karadağ’ın Medrese Davutpaşa’daki Akademik Yolculuğu

Pandemi Sürecinde Yalnızlık ve Dayanışma

Yüksek lisans eğitimine şehir dışında başlayan Hatice Karadağ, pandemi sürecinin getirdiği zorluklarla başa çıkmakta zorlandı. Tez sürecini tek başına yürütmek zorunda kalsa da, Medrese Davutpaşa’da bulduğu dayanışma ortamı, onun için anlamlı bir akademik iklim oluşturdu.

Medrese Davutpaşa: Bir Buluşma Noktası

Fatih Belediyesi tarafından oluşturulan Medrese Davutpaşa, İstanbul’da genç akademisyenler için sadece bir mimari değer değil, aynı zamanda bir destek ortamı sunuyor. Bu alanda öğrencilere sunulan imkanlar, sessiz avlularında çalışmalar yaparak farklı disiplinlerden düşüncelerin gelişmesine olanak sağlıyor. Hatice Karadağ, bu atmosferde kendi akademik yolculuğunu ileri taşımayı başaran örneklerden biri.

Hatice Karadağ’ın Eğitim Hikayesi

Hatice Karadağ’ın hikayesi, lisansüstü eğitim sürecinde birçok öğrencinin karşılaşabileceği zorlukları içten bir şekilde yansıtıyor. Çocuk gelişimi alanındaki eğitimine meslek lisesinde başlayan Karadağ, Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi’nde lisans eğitimini tamamladı. Sonra Çankırı Karatekin Üniversitesi’nde yüksek lisansa başladı. Ancak pandemi sürecinin uzaktan eğitim modeli, onun için hem akademik hem sosyal açıdan zorluklar oluşturdu. Şehir dışındaki konumu nedeniyle yüz yüze iletişim kuramadığı danışmanları ve arkadaşlarıyla yalnız bir tez süreci yaşadı.

Dayanışma Ortamında İhtiyaçların Karşılanması

"Tez yazmak yalnızca okumak ve yazmaktan ibaret değil; aynı zamanda düşünsel bir iklim ve duygusal bir destek de gerektiriyor," diyen Karadağ, bu ihtiyaçları Medrese Davutpaşa’da karşıladı. Burada, benzer süreçlerden geçen birçok öğrenciyle tanışarak, yalnız olmadığını fark etti. Farklı üniversitelerden ve disiplinlerden gelen arkadaşlarıyla kurduğu diyaloglar, onun akademik üretkenliğini artırdı.

Akademik ve Sosyal Katkılar

Medrese’de geçirdiği zaman, sadece tez yazma süreci değil, aynı zamanda anlamaya, sormaya ve fikir paylaşımına da olanak tanıdı. Karadağ, bu deneyimini şöyle özetliyor: "Kimi zaman bir konuyu tartışırken yeni bir kaynak önerisi alıyorsunuz, kimi zaman bir cümleye takıldığınızda karşınızda bunu anlayabilecek birileri oluyor." Medrese Davutpaşa’da sahip olduğu destek, onun düşünme biçimini de geliştirdi.

Tez Konusu ve Derinlemesine Analiz

Hatice Karadağ’ın yazdığı tez, “Okul Öncesi Dönem Çocukların Fotoğraflarının Sosyal Medyada Paylaşılmasına İlişkin Öğretmen ve Ebeveyn Görüşleri” başlığını taşıyor. Bu çalışma, güncel bir tartışmayı bilimsel bir temele dayandırarak, hem teorik metinler hem de saha görüşmeleri aracılığıyla derinleştirildi. Medrese Davutpaşa’nın sağladığı destek ortam, bu görüşmeleri analiz ederken ona yeni bakış açıları kazandırdı.

Kultur ve Sosyal Etkileşim

Medrese’de yalnızca akademik çalışmalar değil, sosyal etkileşimler de öne çıktı. Yapılan sohbetler, stil etkinlikleri ve düzenlenen film gösterimleri, Karadağ’ın sosyal çevresini genişletti. "Burada öğrendiklerimi sadece akademik alanda değil, hayata bakışımda da taşıyorum," diyor Karadağ ve Medrese’nin çok yönlü katkısını vurguluyor.

Sonuç: Medrese Davutpaşa’nın Önemi

Bugün tezini tamamlamış bir genç akademisyen olarak Hatice Karadağ, Medrese Davutpaşa’nın sadece bir bina değil, paylaşım ve üretim mekânı olduğunu kanıtlıyor. Fatih Belediyesi’nin kapsayıcı yaklaşımı, akademik süreçleri birlikte düşünmeyi ve üretmeyi teşvik ediyor. Karadağ’ın cümleleriyle özetlemek gerekirse: "Medrese Davutpaşa, yalnız çalışma masalarının çok ötesinde; burada bilgi, arkadaşlık, dayanışma ve umut bir arada büyüyor."

Editör Yorumu

Hatice Karadağ’ın hikayesi, yalnızlıkla mücadele eden birçok akademisyen için ilham verici bir örnek teşkil ediyor. Medrese Davutpaşa gibi destekleyici ortamların, akademik süreci anlamlı ve daha az yalnız hale getirdiğinin altı çizilmelidir. Genç akademisyenlerin kolektif bir ortamda bir araya gelmesi, hem bireysel gelişimlerine hem de akademik üretkenliğe katkı sağlıyor. Bu tür projelerin artarak devam etmesi, akademik hayatın zenginleşmesine yardımcı olacaktır.