Geçtiğimiz hafta Mersin’in Silifke ilçesindeki bir gençlik kampında, ÇEDES projesi dahilinde yer alan iki öğrenci boğulma kazasında hayatını kaybetti. Ankara Erkunt Mesleki Eğitim Merkezinden gelen 75 öğrenciden, 2’si, etkili bir denetim olmaması nedeniyle yaşamlarını yitirdi. Cemal Emre Kurt ve Mehmet Erdem Akdeniz, MEB’in kampında çocuk işçi olmadıkları halde, denizde ilk kez yaşadıkları bir deneyim sonucunda yaşamlarını kaybetmiş oldular.

İstatistiklerle Gizlenen Çocuk İşçiliği

TÜİK’in açıkladığı veriler Türkiye’nin 2024 yıllık “İstatistiklerle çocuk” raporuna göre, çocuk nüfus oranı %25.5. 15-17 yaş aralığındaki çocukların iş gücüne katılım oranı 2023 yılında %22.1 iken, 2024’te %24.9’a yükseldi. 12 Haziran, Çocuk İşçilikle Mücadele Günü olarak belirlenmişken, çocuk işçiliği konusu istatistiklerle örtbas edilmeye çalışılmaktadır.

Çocuk İşçiliği Gerçeği

Çocuklar her ebeveynin ya da sülalenin bir parçası olarak çalışıyorlar, her sokakta tanıdık bir çocuk işçi bulmak mümkün. Hükümetin temel ekonomik stratejisi, çocuk iş gücünü sermaye için sunmaktır. Bu durum, yerli ve uluslararası sermayeye çocukları ucuz iş gücü olarak tanıtmaktadır. 2024 yılında, çocuk işçi ölümleri artmış ve TÜİK’in araştırma dönemlerinde kaydedilmeyen yaz aylarına bağlı, çocuk işçilik gerçekliği bir kez daha görünür hale gelmiştir.

Çocuk İşçilikle Mücadele İçin Öneriler

Etkin önlemler alınması gerekmektedir:

• Çocuk işçiliği ile ilgili veriler düzenli, bilimsel ve güvenilir şekilde yayınlanmalıdır.
• Kayıt dışı çalışan çocuk işçiler konusunda, sorumlu kişi ve kurumlar cezalandırılmalıdır.
• Mülteci çocukların eğitim sistemine entegrasyonu sağlanmalı, hakları korunmalıdır.
• Çocuk işçiliği ve çocuk yaşta evlilik yasaklanmalıdır.

Evrensel