Nejat Birecik: İzmir Şehir Tiyatrosu’nda Çökme Çetesi

Birecik: Sanatın Duayenleri Siyasi Oyunlara Karşı

İzmir Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatroları’nın sezonu, yeni Genel Sanat Yönetmeni Levent Üzümcü’nün tek kişilik oyunuyla açmasına tiyatro camiasından tepki yağıyor. İzmirli tiyatrocular, kendi emeklerinin hiçe sayıldığını vurgularken Türk Tiyatrosu’nun duayenleri de siyasi oyunlarla yönetimi ele geçiren isimlere ateş püskürüyor.

Nejat Birecik: “İzmir Çökme Çetesi Tarafından Ele Geçirildi”

Devlet Tiyatroları eski Genel Müdürü Nejat Birecik, kurumun başında olduğu günlerle ilgili yaptığı önemli açıklamaların ardından İzmir Şehir Tiyatrosu ile ilgili de konuştu. Birecik, İzmir’i sol ve sosyalist bir getto olarak düşünenlerin, sanatı tekeline almaya çalışanların, emekleri hiçe sayanların çökme çetesi olduğunu belirtiyor. Bu kişilerin siyasi oyunlarla tiyatroyu yönettiğini ve gelişmiş elemanlara kıyıda bulunduğunu ifade ediyor.

Levent Üzümcü ve Yücel Erten Eleştirileri

Birecik, İzmir Şehir Tiyatrosu’nun yeni Genel Sanat Yönetmeni Levent Üzümcü ve bir önceki Genel Sanat Yönetmeni Yücel Erten ile ilgili pek çok iddiayı dile getiriyor. İstanbul’dan devşirme oyunlarla perde açan isimleri eleştiren Birecik, sanatın duayenlerini siyasi oyunlarla görevden alanların ve hakaretler savuranların sanatın gerçek değerini anlamadığını söylüyor.

İzmir’in Sanat Habitatı ve Emeklerin Değeri

Birecik, İzmir Şehir Tiyatrosu’nun açılışı için İstanbul’dan gelen uyarlamaları eleştirerek, yerel sanatçıların emeklerine saygı duyulması gerektiğini vurguluyor. Sanatın duayenlerinin eleştirel bakış açısıyla siyasi oyunlara karşı çıktığını belirten Birecik, emeği hiçe sayanların sosyal demokrat kimlikleriyle çeliştiğini dile getiriyor.

MeToo Hareketi ve Taciz İddiaları

Birecik, MeToo benzeri bir hareketin Türk tiyatrosunda da gerekli olduğunu söylüyor. Taciz iddialarına işaret eden Birecik, sanat camiasında yaşanan sorunların açığa çıkarılması gerektiğini ve emeğe saygı duyulması gerektiğini vurguluyor.

Nejat Birecik’in açıklamaları, Türk tiyatrosunda yaşanan sorunlara dair önemli bir perspektif sunuyor ve sanatın değerini korumanın önemine dikkat çekiyor.